Lindemans Chardonnay Reserve 2007, een wijn die me onmiddellijk liet denken aan de Fetzer chardonnay uit Napa ( Californie).  Begin jaren '90 kwamen de eerste Amerikaanse chardonnays op de Europese markt. Een smaak waar menig Frans wijnhuis nog een puntje aan kon zuigen.  Maar wie even verder speurde kwam als snel tot de conclusie dat dit niet lag aan de zonovergoten vallei, de rijke mineralen en het handmatig geselecteerd plukken van de verfijnde druifjes. Nee, dit was wijn rechtstreeks uit hi-tec laboratoria, minutieus afgestemd om uw smaakpapillen voor de gek te houden en ieder mislukte oogst tot een succes te maken. Deze fratsen werden snel in de doofpot gestopt maar bestaan nog steeds. Sterker nog, de wijnkwakzalverij neemt hand-over-hand toe. ( Hoofdpijn van Amerikaanse wijnen?, lees hier meer ) 

Ondanks dat de van origine Australische Lindemans Wijnen zich via Albert Heijn een plek verworven heeft op de Nederlandse markt, dient men toch ook eens kritisch te kijken naar die wijn van de Aussies. Ook in de 'outback' ontbreekt enige vorm van controle op de vinificatie en het 'Autralische wijnregelement  is wel heel losjes van aard  en kent dus geen AOC ( de Appellation Controlée ) zoals in Franrkijk of DOC zoals in Italie, Spanje en Portugal. Zo blijkt ook uit de laatste zin uit de onderstaande alinea.

Australian Wine Production Requirements
Food Standard 4.5.1 defines wine production requirements for Australian brandy, fortified wine, grape spirit, sparkling wine and wine.
This Standard includes permitted additives and processing aids. Any items not listed in this Standard are illegal to use in Australia, irrespective of whether they appear elsewhere in the Food Standards Code (such as Standards 1.3.1 and 2.7.4). There are no laws regulating how or what wine may be blended, and no requirement to place vintage, variety or geographical indication details of a blend on a label, packing or advertising material.

Vrij vertaald komt het erop neer dat men binnen de Australische vinificatie weinig tot geen restricties kent om de wijn op een chemisch manier commercieel op smaak te brengen. Een lijstje voor de liefhebbers;

  • laxeermiddelen  ( ja echt waar! )
  • zwaveldioxide  voor een ronde smaak en conservering)
  • geconcentreerd druivensap om het smaakpallet te verbeteren en te zoeten
  • eiken essence  (Art. 5.3.11 ) eikenstroop uit een potje of eikenschilfers
  • ascorbinezuur (citric acid) om de wijn fruitig en fris te maken
  • Arabische gom
  • extra Tannines
  • etc. etc. ( bekijk de hele lijst van chemische toevoegingen hier)

Heeft de Duitse wijn nog steeds een bijsmaak die men na 30 jaar nog immer niet is vergeten ( het Duitse glycol-schandaal), voor Australische wijnen is dat slechts een futiliteit. Je kan je afvragen of een dergelijke chemische samenstelling uberhaupt het predikaat 'wijn' mag dragen. Jammer dat dit zo'n fles van Lindemans Wijnen een bijsmaak geeft. Letterlijk en figuurlijk.

Alvorens u tot aanschaf van een Australische wijn overgaat is het raadzaam uzelf eerst goed te informeren. Hieronder een lijstje met 100% biologische wijnproducenten uit Australie: